Hitroe.com | Kowai - Yield

18.11.14 - link (Russian)

[...] Трек «Yield» открывает альбом «Dissonanse» - первый полноформатный альбом группы - и сразу погружает слушателя в мрачную, тягучую, гнетущую атмосферу электронных эффектов, цифровых ударных с перегруженными гитарами, традиционными для симфоника клавишными и пронзительным, парящим где-то на недостижимой большинству высоте, женским вокалом, который очень выгодно оттеняется трубным мужским гроулом бэк-вокала. Роскошное гитарное соло врывается в композицию искрящимся лучом. Отличная, абсолютно цельная композиция, достойный представитель жанра. Впрочем, весь альбом тоже хорош. Под него хочется сидеть в тепле, с кружечкой глинтвейна, кутаясь в плед, а за окном пусть бушует холодная осенняя буря. Вот примерно такое настроение он создал у меня. И потрясающий, высокий, удивительно чистый голос Лауры ван Нес (Laura van Nes) создает удивительную симфонию – мрачную, но абсолютно не давящую. «Все тлен, ну и ладно». [...]

Reviewer: Yaroslav

Les Elles du Metal | Kowai - Dissonance

20.09.14 - link (French)

[...] La conséquence de ces choix quant à la production est immédiatement perceptible. On se retrouve ainsi à tenir entre nos mains un produit particulièrement bien soigné, mettant en vedette tous les instruments avec un bel équilibre, le tout sonorisé avec une amplitude qui rend bien la puissance de la musique, particulièrement lors des passages plus musclés et plus consistants. Pas de surprise ici, il s’agit bel et bien d’un album néerlandais, qui non seulement offre une musique mélodieuse, mais dont les compositions sont poussées vers le haut par cette production claire et minutieuse.

[...] En fait, l’idée de condenser les particularités de tous les grands noms du métal néerlandais s’avère ici une force, dans le sens où tout est exécuté merveilleusement bien et que les fans de tous ces groupes y trouveront leur compte. Le chant de Laura van Nes vient immédiatement nous charmer, la chanteuse portant dans sa voix une attachante joliesse et une douceur dont les accents nous rappellerons à plusieurs reprises Simone Simons d’Epica, à la différence où la première ne s’aventure pas dans le territoire du chant d’opéra. Le guitariste Bertan Zwijnenburg prend occasionnellement place derrière le micro pour donner la réplique et amener un côté plus sombre à l’ensemble avec un chant guttural qui, sans être éclatant, contribue aux ambiances sans devenir envahissant.

[...] Somme toute, il n’y a rien à redire sur ce premier album. La musique y est bien structurée, bien augmentée par une production qui place en avant tout ce que le groupe peut offrir de mieux. Kowai signe donc avec “Dissonance” une belle réussite et peut maintenant se pointer partout en étalant fièrement cette carte de visite. Maintenant, pour aller plus loin et devenir un leader de sa vague, le groupe devra trouver le moyen de se démarquer et de se doter d’une identité musicale plus personnelle. Les ingrédients sont réunis, le temps et la maturité se chargeront bien du reste, j’en suis sûr.

Reviewer: Stéphan

Aardschok | Kowai - Dissonance

NR 3 March 2014 (Dutch)

[...] In één opslag is duidelijk dat dit album met uiterste zorg is gerealiseerd. Het prachtig vormgegeven doosje trekt direct positief de aandacht. de inhoud zelf is gelukkig ook aantrekkelijk. Kowai heeft negen melodieuze, sfeervolle nummers opgenomen. [...] Als ze dit album tien jaar geleden hadden uitgebracht, waren we nog overdonderd geweest. [...] Frontvrouw Laura van Nes heeft zich in de afgelopen jaren overigens goed ontwikkeld [...] Tot slot mijn complimenten voor de goede productie, verzorgd door Joost van der Broek. Het is duidelijk dat Kowai veel tijd, geld en energie in dit debuut heeft gestopt. Nu nog een wat meer eigen geluid creëren, dan komt dit zestal er wel.

Reviewer: Anita Boel

Progwereld | Kowai - Dissonance

08.04.14 - link (Dutch)

[...] Ik was na twee luisterbeurten namelijk al helemaal overdonderd.[...] Vanaf minuut één worden er onderhoudende tracks gebracht waar één naam wat mij betreft centraal staat: Within Temptation. De muziek van Kowai is er mee doorspekt, maar weet tegelijkertijd een beter debuut neer te zetten dan hun grote voorbeeld. Kowai speelt het namelijk klaar om gelijk al een grote indruk achter te laten bij de luisteraar na afloop van de cd. [...] Desondanks is de cd sterk, zonder ook maar één echt slecht moment.

Kowai produceert symfonische metal die in de lijn van de Nederlandse traditie staat. Want naast Within Temptation kunnen er ook gemakkelijk andere Hollandse bands als referentiekader genoemd worden. Bijvoorbeeld Epica, After Forever en Delain. Vooral de symfonische toetsen op het album doen wat denken aan die van Delain’s Martijn Westerholt. De uitstekende zang van Laura van Nes doet juist weer denken aan een jonge Sharon Den Adel (luister maar eens naar Man’s Downfall)en de vette gitaar-riffs weer aan After Forever. Er staat een aantal krachtige songs op het album die wat mij betreft echt imponeren. Één daarvan is onherroepelijk In Retrospect, wat over een refrein beschikt dat catchy en zelfs verslavend is. Het begin van The Promise is op zichzelf al indrukwekkend, maar dan volgt later de tweede stem van Laura van Nes in combinatie met de subtiele cleane zang van gitarist Bertran Zwijnenburg en de genadeklap is een feit. Echt, mijn kippenvel weet telkens weer te exploderen.

De grunts van Bertran Zwijnenburg zijn duidelijk aanwezig op het album, maar door de productie niet op de voorgrond gezet, hetgeen naar mijn smaak uitstekend werkt. Het mooie van de grunts is ook dat deze melodieus zijn verwerkt in de muziek en een mooie aanvulling zijn in plaats van (noodzakelijk) kwaad. De theatrale orkestraties zijn op het album duidelijk aanwezig, maar nergens krijgt de bombast echt de overhand. De riffs zijn stevig en herkenbaar, maar ook deze overheersen nergens. Ook de productie van het album, in handen van Joost van den Broek en Jeffrey Revet, is vakkundig tot stand gebracht. Kortom, de balans van dit album is voorbeeldig en doordacht.

Het mag duidelijk zijn na dit betoog. Kowai heeft nu al de grootsheid van collegabands als Within Temptation, Epica, Delain en Stream Of Passion. Het geluid van deze band is onderhoudend en de composities klinken als een klok. De cd begint sterk en eindigt bijna nog beter. [...] Als ik ergens voor moet gaan staan, ben ik bereid mijn reputatie met dit album op het spel te zetten. [...] Ook het begeleidende artwork en het digipack is om door een ringetje te halen. Wat deze recensent ondanks de lovende woorden een volgende keer toch graag wil horen, is wat meer onderscheidingsvermogen en mijn volledige overgave volgt. I’ll Promise!

Reviewer: Ruard Veltmaat

Live Prog | Album Review Kowai - Dissonance

31.03.14 - link (English)

Dissonance is the debut album of Dutch female fronted metalband Kowai and they make a big impression with this album! Talented musicians and a fantastic singer. The album was produced and mixed by Joost van den Broek (After Forever, Star One, Ayreon) and Jeffrey Revet (Stream of Passion), resulting in a very strong and excellent sounding album. Highly recommended!

Reviewer: Marcel Haster

Mcsharq | Review: Kowai - Dissonance

31.03.14 - link (Dutch)

Opener ‘Yield’ begint met een pittige intro en een zwierende gitaar. De hoge vocalen van Laura van Nes bevatten een prima zanglijn en er zijn grunts van Bertran Zwijnenburg door verweven voor wat meer dynamiek.[...] Het geheel heeft een mooi vol geluid en maakt dat het een prima binnenkomer is. ‘In Retrospect’ heeft een meeslepend refrein en laat zien dat van Nes ook beschikt over een nette kopstem. Ook de solo is zeker niet mis. Wederom een prima nummer van deze band. [...] ‘Pride’ is  wel een echte ballad met alles erop en eraan. De fijne stem van Van Nes weet dit prima te dragen. Na wat middelmatige nummers is afsluiter ‘Ice Cold Sun’ wel weer fijn. De lange intro doet haast folkachtig aan en het nummer bevat wederom symfonische en pakkende elementen.

[...] Dat gezegd is dit een bovengemiddeld goed debuutalbum en de band zou zeker niet misstaan in een voorprogramma van de grotere in het genre. Een band om in de gaten te houden!

Reviewer: Gerianne Meijer

Zwaremetalen | Kowai - Dissonance

13.03.14 - link (Dutch)

[...] Kowai houdt er duidelijk van om atmosferische landschappen op te bouwen en brengt ook muziek die nergens echt agressief uit de hoek komt, maar wel beheerst wat energie steekt in de sferige composities. Een nummer als Pride steelt de show wel, met de mooie akoestische pianopartijen. Mannelijke vocalen duiken ook op en meestal betekent dat dat er dan ook momenten zijn waarop de vrouwelijke schoonheid het opneemt tegen mannelijke agressie. Op Dissonance wordt die dualiteit niet aangereikt en dienen die mannelijke backings eerder tot opvulling van de sfeer. [...]

Zeker een fraaie aanwinst voor Nederland [...] De symfonische golven en vocale verfijning zijn al adembenemend, maar nu mag die melodische vloed ook imposanter gebracht worden dat ze deze Lage Landen kan overspoelen. Ik ben zeker ook eens benieuwd naar de live versie hiervan.

SCORE: 75/100

Reviewer: Yves Pelgrims

Saraletourneau | Mini-Review Monday: Kowai - Dissonance

10.03.14 - link (English)

[...]The Dutch newcomers' debut album, Dissonance, oozes with the wintry soundscapes and whimsical themes of their influences while leaving their own stamp on gothic symphonic metal.

Dissonance contains everything you'd expect to hear from a gothic symphonic metal band with a female singer: lush keyboards / synths, rhythmic guitars, haunting melodies, and semi-operatic vocals contrasted by occasional grunts. What sets Kowai apart is the varied, melancholy-toned guitarwork that hearkens Anathema's Alternative 4 and Judgment days, and Laura van Nes's range as a singer. She has a warmer, lower voice (maybe borderline alto / mezzo-soprano?) that taps into both power and a rare emotional depth, and reminds me more of Marjan Welman (Autumn) and Anneke van Giersbergen (ex-The Gathering) than Sharon den Adel (Within Temptation) or Simone Simons (Epica). Whether they intended so, Kowai wrote their music around Laura's voice, selecting the right pitches and keys so she can use her voice naturally rather than strain for consistently high notes. Listen to "In Retrospect," "The Promise," or "Undisgraced," and you'll hear what I mean.

I really enjoy listening to Dissonance, so much that I often play the album again after reaching the end. And no, it doesn't get boring! This album's balanced, smoothly flowing mix of bombastic epics ("Yield," "Ice Cold Sun"), uptempo forebodings ("Undisgraced," "Man's Downfall"), and musing ballads ("In Retrospect," "Pride") will satisfy just about any listener. [...] If you like Within Temptation, Epica, Delain, Xandria, or Stream of Passion, I invite you to lose yourself in Kowai's Dissonance. You won't be disappointed!

SCORE: 4.25/5

Reviewer: Sara Letourneau

lordsofmetal.nl | Kowai - Dissonance

28.02.14 - link (Dutch)

Het zal wel in het kraanwater zitten, want anders kan ik niet verklaren hoe het komt dat er zoveel uitstekende female fronted metal bands in Nederland rondlopen. De volgende in de (lange) rij is Kowai, die met dit plaatje 'Dissonance' een uitstekend debuut op de markt brengen. Kowai is een band uit de regio Utrecht [...] die dusdanig veel talent in zich heeft om binnen afzienbare tijd wel een aantal stapjes op de ladder naar succes te gaan zetten. Deze debuutplaat 'Dissonance' zal daar in ieder geval aanzienlijk in kunnen gaan bijdragen, want de negen nummers die dit plaatje bevat zijn stuk voor stuk zeer gevarieerde progressieve metal tracks die de harten van de liefhebbers van het genre zeker sneller zullen doen slaan.

De CD klinkt als een klok. 'Yield' opent het album spectaculair en laat meteen de sterke punten van Kowai overduidelijk horen: erg fraaie melodielijnen, prachtig ondersteunend keyboardwerk, heerlijke riffs en solos en ronduit fantastische vocalen van zangeres Laura van Nes (soms ondersteund door de gave grunts van Bertran Zwijnenburg), die op het gehele album prima op dreef is. Ook de overige acht nummers zijn van hetzelfde kaliber, waarbij voor mij vooral de ballad 'Pride', afsluiter 'Ice Cold Sun' en het heavy 'Man's Downfall' in positieve zin extra opvielen. De fans van het female fronted genre zullen hun spaarcentjes weer moeten aanspreken, want er is nogal wat moois uitgekomen deze maand, maar deze 'Dissonance' van Kowai is gewoon een verplichte aanschaf!

SCORE: 91/100

Reviewer: Sjak

Ladyobscure.nl | Kowai - Dissonance

23.02.14 - link (English)

[...] Kowai's début album, Dissonance, is a good example of modern gothic-metal, dark riffs, melancholic imagery, bombastic symphonies, evil grunts and a sweet, beautifully colored voice.[...] Every track is radio friendly, but there are certain songs that are my favorites simply because I like the guys use their different influences, an example, if you are here for gothic metal I believe In Retrospect will surely please your taste, the chorus inevitably reminds me the sound of the new Tristania album (that is somewhat the old Tristania with Mariangela Demurtas), but with the single difference that Laura has a more operatic voice. You remember I said that gothic metal bands often dissapoint me? It is because all these copies of Tarja that never get to touch my heart, they may have great technique here and there, but when it comes to emotion I feel nothing. Well, Laura, this beautiful young woman, has what it takes to reach hearts, as she allows herself to FEEL while she sings, and makes of every song a pleasant experience. But what I really like about her is that she's not over using the operatic style all the time and knows how and when to be more dynamic. Her voice is sweetly colored, a blend of a young Sharon den Adel and an energetic Charlotte Wessels.

Fallen Behind goes for a more pop oriented sound with guitar riffs a la Epica, a very catchy verse and a piano melody on the chorus that sounds a lot like sir Tuomas Holopainen (Nightwish). Pride starts as a beautiful ballad atmospheric and melancholic, and in the middle of the song things get heavy and the song becomes a proper power ballad. But in the heaviness field, I'd say Man's Downfall explores more deeply the symphonic and heavy metal roots of the band, where Bertran shows proudly his grunts (reminding me an After Forever era I terribly miss), and Laura's voice sounding so similar to Sharon Den Adel that is scary. Undisgraced brings the doomish sound I was waiting for, slow drums and raw guitars with some of that specific orchestration I like around the verses, Ice Cold Sun keeps on that line and gives an end to Kowai's surprisingly good début album.

As a composer, I understand that making music involves much more than writing notes on a musical staff, and that is hard to describe that feeling you got when you go completely blind to a new project, entrusting the soul and somehow the life to your own good ear and ardent heart. I personally like the way Kowai doesn't keeps a song in the same straight and boring line and combines the dark heavy riffs and the intense atmospheric keyboards with almost a cappella apparitions of the singer, solos and mini-solos, which are not all totally fantastic but are much appreciated.

For delectation of Within Temptation, Sirenia, Stream Of Passion, Leaves' Eyes, Tristania, Delain fans, this is something you should totally check out. I know I am looking forward to the next release where hopefully the drums will sound 100% real and heavy, and maybe even Laura will dare to go further, because I know she has much more to give.

Reviewer: Rocio Flores Bedoya